Aktualności

« Powrót

Dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym

Dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym zapewniają koordynację systemów zabezpieczenia społecznego obowiązujących w Polsce i drugim umawiającym się państwie. Umowy te poprawiają sytuację świadczeniobiorców w zakresie możliwości nabywania prawa do świadczeń z zabezpieczenia społecznego, gdyż gwarantują ochronę ubezpieczeniową wszystkim osobom objętym zakresem podmiotowym danej umowy. Dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym powodują, że podejmowanie przez polskich obywateli pracy w państwach związanych z Polską taką umową zawsze pozytywnie skutkuje w zakresie nabywania prawa do świadczeń z zabezpieczenia społecznego, w tym świadczeń rodzinnych.

Zawierane przez Polskę dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym oparte są na międzynarodowych standardach w zakresie zawierania tego typu umów, tj.: podstawowych zasadach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, czyli:

  • zasadzie równego traktowania,
  • zasadzie stosowania jednego ustawodawstwa,
  • zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia,
  • zasadzie zachowania praw nabytych (eksportu świadczeń).

Umowy dotyczące świadczeń/zasiłków rodzinnych:

  • Jugosławia (obecnie dotyczy Czarnogóry, Serbii, Bośni i Hercegowiny):

- Umowa z dnia 16 stycznia 1958 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii o ubezpieczeniu społecznym,

- Porozumienie w sprawie wykonywania umowy o ubezpieczeniu społecznym między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii,

  • Macedonia:

- Umowa z dnia 6 kwietnia 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Macedonii o zabezpieczeniu społecznym,

- Porozumienie administracyjne w sprawie stosowania umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Macedonii o zabezpieczeniu społecznym.


Poleć znajomemu